Dave, ik ben in 2006 in Japan komen wonen bij mijn vrouw Mayuko. In 2008 ben ik vader geworden van onze eerste Akachan(baby) daarna hebben we nog twee zoons gekregen.

Onze zoons zijn nu anno 2024 al tieners van 16, 14 en 11 jaar.

Vanaf die tijd werk ik als leraar Engels op basisscholen in Osaka, Je vraagt je misschien af, hoe kom je nou weer in Japan terecht?

Ik ben twee blijven zitten op de Montessorie school door laksheid, geen stok achter de deur en privéomstandigheden. Door een lage niveau te kiezen ben ik geslaagd en wilde naar het grafisch lyceum. Echter twijfelde ik, want wilde ik wel een opleiding van 4 jaar. Dus besloot ik samen met mijn ouders te gaan kijken wat ik echt wilde in mijn leven.

" Let's travel!.

Na anderhalf jaar veel overuren te hebben gemaakt bij H&M in Amsterdam Centrum had ik genoeg geld om naar Australië te reizen. Ik wilde vooral mezelf leren kennen, volwassen worden en kijken wat ik nu eigenlijk echt wilde in de toekomst. De eerste 2 maanden werkte in de bar onder een hostel, waar ik mijn geld opmaakte. Er was nog veel te leren!

Ik kan nog veel meer vertellen over mijn tijd in Australië, maar het "moment "in de trein van Perth naar Sydney heeft mijn leven veranderd. Ik had al wat Japanners ontmoet en was geïnteresseerd in de taal. We raakte aan de praat toen er een meisje was (Rei) die vroeg of ik mee wilde doen met een kaartspel. Join Us, en daar zat Mayuko mijn huidige vrouw.

Het was niet meteen liefde op het eerste gezicht, maar het klikte wel erg goed. Van het een kwam het ander. Het was ook de eerste keer dat ik Sushi heb gegeten die zij voor me had gemaakt.

Na 5 maanden samen te hebben gereisd, gewerkt en de normale relatie dingen hebben meegemaakt moesten we beiden terug naar ons eigen land. We besloten om contact te houden via de webcam, Phone en brieven.

Ik raad het mensen niet aan om een afstand relatie te doen, en zeker niet op die afstand Amsterdam en Kobe. Maar als je denkt "dit is de ware! dan is het zeker wel te doen. Na 2 jaar hebben we ons verloofd in Parijs, daarna ben ik naar Japan afgereisd om te trouwen voor de Japanse wet. Daarna moesten we elkaar een tijdje missen omdat er nog zoveel te regelen was voor de emigratie. Het waren geen makkelijk tijden voor mijn familie en ik sloot mezelf vaak op in mijn kamer (zonder slot) werkte hard en was niet te pruimen omdat ik Mayuko zo miste en zo snel mogelijk naar haar toe wilde.

Maar ik moet zeggen dat het laatste half jaar de band met mijn beiden ouders erg goed ging. Mijn ouders waren al uit elkaar en beiden een nieuw leven begonnen. Omdat ik wist dat ik weg zou gaan wilde ik proberen extra aandacht aan te besteden.