Tweede Boek in samenwerking met Kidsoverzee Lotgenoten.
Monique's zoon Dave is 12 jaar geleden geëmigreerd naar Kobe Japan. Ondertussen vader van 3 zoons, iets wat Monique heeft moeten leren aanvaarden. Want kleinkinderen die zo ver weg wonen, hoe ga je daar een band mee opbouwen. Ookal wonen ze ver weg, je groeit met ze mee en probeert je interesse telkens uit te breiden. Eens zijn ze groot en kunnen ze zelf naar Nederland komen. "Ik kan niet wachten op die momenten en in de tussentijd doen we verschrikkelijk ons best elkaar zo vaak mogelijk te zien"!
Met dit boekje wil ze een breder beeld geven waar achterblijvers mee te maken krijgen, b.v. tradities die niet voorgezet kunnen worden. Hoe reageren familieleden en de omgeving als je te maken hebt met een emigratie. Hoe overleefd een achterblijver in de wereld waar emigratie zo normaal is? Het is geen roze bril waar onze kinderen in leven, maar we komen we wel langzaam achter dat het gras nergens anders groener is, althans misschien tijdelijk.